Angst voor de ultratrail
Over twee weken is het zover. Dan ga ik van start bij m’n eerste ultratrail. En ik ben er een beetje bang voor… Want ondanks een goede voorbereiding heb ik geen idee wat me te wachten staat in de Limburgse heuvels.
Een heuze kwalificatiewedstrijd
Waar met de prachtige herfstkleuren de zomer nu toch echt achter ons ligt, wacht voor mij de tweede piekwedstrijd van dit jaar. Na de marathon in het voorjaar ga ik nu nog een stukje verder. Ik ga namelijk voor een ultratrail. Geen extreme ultratrail, maar toch een serieuze 57km met daarin ruim 1000 hoogtemeters. Deze trail (de Bear Trail) is een van de laatste kwalificatiemogelijkheden voor mijn hardloopdoel volgend jaar zomer: de OCC bij de Ultratrail Mont Blanc. Ik moét hier dus finishen wil ik daar volgend jaar meedoen.
De route van de BearTrail: 57km door de Voerstreek
Wat staat me te wachten?
De Bear Trail is een van de zwaarste Nederlandse trailwedstrijden doordat hij op en over onze enige echt serieuze heuvels gaat. Die in Zuid-Limburg (en de Voerstreek in België). Twee jaar geleden deed ik al eens mee aan deze wedstrijd, maar toen liep ik de korte afstand van 14km. Dat was al heftig met veel pittige klimmetjes. Dus dat mag ik nu keer vier doen. Heb er veel zin in! In m’n hardloopleven liep ik één keer verder dan 40km, namelijk tijdens m’n marathon vorig jaar. Daar mag nu nog een stukkie bij. Grote voordeel is wel dat tijd nu niet zo belangrijk is en ik het rustiger aan kan doen als dat nodig is.
Goede voorbereiding
De afgelopen weken heb ik me vooral gefocust op het opbouwen van duurvermogen. Ik liep elk weekend een lange duurloop (laatste vier weekenden 30-28-35-27km) om m’n lichaam te laten wennen aan de afstand. Met name de Devil’s Trail in Utrecht gaf vertrouwen dat het moet kunnen. Nu is het met nog twee weken te gaan tijd om te taperen. Wat minder vragen van m’n lichaam, uitrusten en goed eten. Hopelijk sta ik dan over twee weken topfit aan de start van m’n eerste ultratrail.
Of volg me via: Follow