Hardlopen in Barcelona is genieten
Zondagochtend 6.00 gaat m’n wekker. Ik druk ‘m weg en om me heen is het weer stil en donker. Toch ben ik klaar wakker, want de halve marathon van Barcelona wacht!
Ik schiet in m’n kleren en trek de veters van m’n schoenen aan. In gedachten loop ik al over de finish met de beoogde eindtijd van 1.19 op de klok. Ik voel de spanning, toch ben ik ook relaxed. ‘Het is immers maar een wedstrijdje’.
Na twee goede bakken koffie, een toiletbezoek en een rustige warming-up loop ik samen met de andere vijf Haagse gladiatoren naar de start. We zijn er klaar voor! In het startvak zien we al snel dat er pacers zijn voor een eindtijd van 1.20. Yes! Dat maakt het een stuk makkelijker om op dat schema te lopen. Vanaf het begin blijven we dus achter de mannen met de rode 1.20 vlag. Hierin zijn we niet de enige. Een groep van een man of 50 vormt zich, waardoor we volledig uit de wind kunnen lopen. Ideaal!
De grote groep lopers achter de pacers van 1.20
De kilometers vliegen voorbij en achteraf durf ik te zeggen dat ik na een paar kilometer al wist dat het ging lukken. Ik kon het tempo goed aan en met die pacers voor me wist ik dat ik op schema lag. Op het eind er net voorbij en het zou goed komen. Ik bleek nog iets sterker dan dat. Vanaf 10km voelde ik dat er meer in zat. Bewust bleef ik nog tot ca. 16km ‘zitten’ om krachten te sparen. Maar daarna versnelde ik nog iets door en liet ik de pacers achter me. Die laatste kilometers voelden heerlijk! Uitlopen op je schema en met sterke benen door de brede straten van het prachtige Barcelona. Dan is hardlopen echt genieten!
Uiteindelijk werd m’n gedachten van die ochtend werkelijkheid. Het laatste stuk keek ik tegen een klok van 1.19 aan om uiteindelijk onder de finishboog door te gaan in 1.19.27. Yes! Die staat. Doel gehaald.
Snelheid en hoogteverschil over de 21,1km door Barcelona
Het ging lekker en dat zal meespelen. Maar ook los daarvan was de halve marathon Barcelona één van de mooiste wedstrijden die ik gelopen heb. Waarom? Ten eerste was het strak georganiseerd. Geen geduw bij de start, onderweg flesjes water in plaats van bekertjes (die vaak al bij het aanpakken weer bijna leeg zijn…) en goede verzorging met fruit en sportdrank achteraf. Ten tweede was het een wedstrijd echt voor hardlopers. Niet te veel spektakel eromheen, gewoon hard lopen. Ten slotte was er natuurlijk de geweldige vibe die je in Barcelona hebt! Die hebben we geproefd in de dagen voor en na de wedstrijd.
Die fantastische stad samen met de gezelligheid van zes mannen op pad en de hardloopprestaties maakten het tot een zeer geslaagd weekend!
Of volg me via: Follow
Verder lezen?
-
Afzien met een glimlach bij de Bear Trail
I did it! De 57km van de Bear Trail zitten in m'n benen. Ik
-
Angst voor de ultratrail
Over twee weken sta ik aan de start van m'n eerste ultratrail. Ik heb