Hardlopen is een verslaving

Het is woensdagavond, ik zit op de bank. Een beetje hangen voor de tv, wat blogs lezen. Best lekker zou je zeggen. Maar ik ben onrustig, voel me opgejaagd. Alsof ik nog iets moet doen. Ik heb namelijk nog niet hardgelopen vandaag; het is m’n rustdag. Maar ik hou niet van rusten. Op dit moment realiseer ik me dat hardlopen enigszins een verslaving is geworden.

Hardlopen is mijn uitlaatklep. Een manier om m’n hoofd leeg te krijgen na een dag werken en mijn lichaam te resetten na al het zitten. Ik geloof dat iedereen zo’n uitlaatklep heeft. Voor anderen is het muziek maken of een sigaretje roken, voor mij dus lekker rennen! En de afgelopen weken kwam ik perfect aan m’n trekken. M’n ‘gebruik’ nam flink toe en als ik niet op pas verander ik binnenkort in een soort hardloopjunk. Ach, er zijn ergere dingen waar je aan verslaafd kunt zijn 🙂

Want wat is het genieten op hardloopvlak. Zo schreef ik onlangs al dat ik een nieuw hardloopdoel heb, een ultratrail rondom de Mont Blanc. En dat motiveert om ook weer harder te gaan trainen. De weektotalen lopen weer op en de afgelopen drie weken liep ik in het weekend duurlopen van 24, 25 en 26km in ca. 4’20 per kilometer. De komende weken is het de bedoeling dit verder op te voeren, met als eerste serieuze test de Devil’s Trail van 36km over de Utrechtse Heuvelrug eind september. Daarna is het verder bouwen om dan eind oktober te pieken bij de Bear Trail!

Mooie avond gehad bij en rondom @runnersworldnl HQ! De gedeelde passie voor hardlopen stond centraal. Allemaal leuke mede-hardloopbloggers bij elkaar. Toffe sprekers, samen een stukje rennen en even een selfie met @susankuijken (de nr. 8 van de wereld op de 5km). #Heelhardlopen

Een foto die is geplaatst door Sven van Munster (@svenvanmunster) op 1 Sep 2015 om 2:00 PDT

Maar er is meer. Vorige week was er namelijk de Runnersworld Hardloopblog van het jaar verkiezing en ik had de eer genomineerd te zijn. De uitreiking vond plaats tijdens een te gekke hardloopavond. Een groep gepassioneerde hardlopers bij elkaar is al mooi. Als je dan ook nog eens inspirerende praatjes krijgt van Susan Kuijken, Anton-Jan en de Runnersworld crew en mooie spulletjes krijgt van Garmin en Skechers (reviews volgen) kan de avond niet meer stuk. Check hieronder de aftermovie van de avond. Zoals verwacht ben ik niet in de prijzen gevallen. Er zijn gewoon een paar blogs die hun sporen verdiend hebben in de digitale hardloopwereld en de prijzen verdiend hebben! Maar het motiveert zeker om te blijven bloggen en wie weet ooit…

Ten slotte is er nog mijn nieuwe hardloopomgeving. Na m’n verhuizing van het westen naar het oosten moest ik op zoek naar een nieuwe club. Dat is AC Tion in Enschede geworden. De tijd bij Groep 1 Haag Atletiek was geweldig en de lat ligt wat dat betreft hoog, maar de eerste trainingen zijn veelbelovend. Een leuke, fanatieke groep lopers. Veel ervaring, fanatiek maar ook vooral veel lachen. Perfecte combi dus!

Hardlopen is dus genieten voor mij op dit moment. Daarom is het ook niet zo gek dat het verslavend werkt. Gelukkig is deze verslaving niet ongezond en heeft niemand anders er last van. Ik kan er dus gerust mee doorgaan. Deze rustavond maar even doorkomen (ik begin al te trillen) en dan mag ik morgen weer!