Marathonweek 3: In the zone

Ik zit ‘in the zone’. De focus is goed, m’n trainingen gaan zonder pijn en, het meest belangrijk, ik heb er plezier in! Met name deze week werd dat duidelijk. Zes trainingen met onder andere m’n eerste 30-er.

Volume maken

In m’n post van afgelopen vrijdag heb ik uitgelegd waarom ik me nu vooral focus op het verhogen van het volume. De afgelopen weken draaide ik 80km, deze week ging ie omhoog naar ruim 90km. Ik was wel bang voor meer pijntjes, zeker na de klachten van rond de kerst (zie achillespeesprobleempje). Maar gelukkig gaat het erg goed. Weinig reactie qua pijn en m’n herstel is goed zodat ik lekker door kan trainen. Ik heb vooral veel profijt van m’n nieuwe schoenen (inmiddels alweer 200km), de Saucony Ride 7. Ik loop ook al op Saucony’s, maar dan een wat lichtere variant (Kinvara). Deze Ride 7 is precies de schoen die me wat extra steun geeft bij de langere duurlopen. Met als gevolg dus minder belasting van spieren en gewrichten.

Saucony Ride 7 (bron: fleetfeetbuffalo.com)

Daardoor kon ik deze week zonder problemen 92km volmaken. Op maandag na Egmond een herstelloopje, dinsdag met veel wind alweer 19km. Woensdag weer rustig aan en donderdag opnieuw in de wind een tempotraining. Vrijdag was het een heerlijke rustdag. Wat voelde die lekker, na een runningstreak van 9 dagen ‘ff’ niks doen. Me ook even goed laten masseren om zaterdag klaar te zijn voor de eerste echt lange duurloop.

De eerste 30-er

Zaterdag stond de eerste lange duurloop op het programma: 2 uur en een kwartier op ca. D1/D2. Uitdaging die ik van te voren had was hoe ik het met water ging doen. Want meer dan 2 uur niet drinken is niet verstandig. Uiteindelijk heb ik een flesje een paar km meegelopen en het ergens verstopt. Vanaf dat punt twee rondes van 10km gemaakt en bij de doorkomst daar wat gedronken. Werkte op zich, alleen dat lopen met het flesje eerste stuk is niet ideaal. Daarnaast kun je hierdoor niet een mooie lange tocht maken omdat je een aantal keer op dat moment moet terugkeren. Kortom, nog op zoek naar een alternatief. De duurloop zelf dan. Die ging heerlijk. Ik ben op een snelheid gaan lopen die ontspannen voelde, dat bleek 4’30 te zijn. Daar heb ik ‘m op vast geklikt en de hele tijd op doorgelopen. Heb het geen moment echt zwaar gehad ondanks dat ik deze afstand nog nooit eerder heb gelopen. Ik kwam snel in een soort flow en de km’s gingen als vanzelf. Dat moment waarop de teller 30 aangaf was wel lekker. Vanaf daar was het ‘nog maar’ 12km voor de hele. Ach, het klinkt zo makkelijk zo…

Uitgeloot voor de ultratrail Orsieres-Champex Chamonix (OCC)

Was het dan allemaal hosanna deze week? Nee, er was ook nog een klein minpuntje. Ik had m’n zinnen gezet op deelname aan de OCC, een ultratrail rondom Chamonix in augustus die onderdeel is van de bekende UTMB. Er moest geloot worden vanwege te veel aanmeldingen. En helaas helaas ben ik uitgeloot 🙁 Dus nu maar op zoek naar een ander mooi doel voor deze zomer!

Gedisciplineerd blijven

Zo makkelijk is het natuurlijk niet. Straks wil ik 4’08 lopen en dat moet ik dan 42km volhouden, dat zal niet zo ontspannen voelen. Gelukkig heb ik nog wat tijd om me voor te bereiden. Op dat moment gaat het voorspoedig. Toch vind ik dat ik realistisch en gedisciplineerd moet blijven. Nu niet denken dat het vanzelf gaat, maar goed blijven letten op alle details en zeker niet te hard trainen. #Theroad is nog lang en er zullen nog wel wat drempels komen, maar voor nu loopt het lekker!

maandag: 11km
dinsdag: 19km
woensdag: 9km
donderdag: 15km
vrijdag: rust
zaterdag: 30km
zondag: 7km

totaal: 91km