Marathonweek 4: Hardlopend de winter door

Zondagochtend 6.00: bzzzzz, bzzzzz. Mijn wekker gaat. De wekker die ik vol enthousiasme de avond er voor op dit onmogelijke tijdstip heb gezet. Waarom? Ja, dat kun je raden. Om hard te lopen. De rest van de zondagochtend had ik andere verplichtingen, het was dus dit of om 10 uur ‘s avonds. Maar om 6.01 denk ik: ‘blijf toch lekker liggen’. Toch ga ik eruit. Omdat ik weet hoe lekker het eenmaal is als ik buiten bezig ben.

Zulke momenten heb ik vaker. Mijn eigen opgelegde strenge schema voelt soms als een waar regime. Waarin ik gedwongen wordt tegen mijn wil zwaar fysiek werk te leveren. Toch is het mijn gedisciplineerde ik degene die mijn luie, bankhangende ik dwingt om te gaan hardlopen. En achteraf is de bankhanger daar dankbaar voor, want iedere keer merkt ie hoe fijn bewegen is!

Sommige mensen verbaast het misschien dat ik ook wel eens geen zin om te gaan hardlopen. Tuurlijk! Net zoals iedereen. Toch wint bij mij de wil om te winnen (straks op de marathon) altijd van het van stemmetje dat zegt, ‘ga toch niks doen’. Wint dat stemmetje regelmatig bij jou? Laat ‘m dan eens zien wie er echt de baas is! Deze week had ik dus met name op zondag een moeilijk moment, maar uiteindelijk werd het de lekkerste run. Want zondag om 6 uur is er niemand buiten. Daarnaast lag er ook nog eens een pak sneeuw en dan is de wereld altijd zo lekker rustig. Met mijn trailschoenen (noppen aan de onderkant) was de gladheid ook geen probleem. Dus gewoon heerlijk wakker worden in een witte, stille wereld. Klinkt goed toch? Zo kom ik de winter wel door en versla ik mijn wekker iedere keer!

De rest van de week was minder stil maar ook lekker. Weer ruim 90km afgelegd. Die kwamen dit keer uit een intervaltraining op maandag (in de mist), een pittige tempoduurloop op woensdag, herstel op donderdag, ‘200-tjes’ op vrijdag, een lange duurloop van 27km op zaterdag en dus een winters herstelloopje op zondag. Met name de woensdagtraining was afzien. De training bestond uit tempoblokken van 4-4-6-4-6-4-4 minuten op ca. 15km tempo. Uiteindelijk dus ruim een half uur op hoog tempo. Maar wel een perfecte marathontraining! Gaf een goed gevoel. Dat goede gevoel kon ik zaterdag niet doortrekken bij de lange, rustige duurloop. Het was hard werken om het gewenste tempo te houden want dat kwam dit keer eens niet vanzelf. Ach, is weer een goede mentale training in afzien 🙂

Naast sneeuw op zondag was er op maandag vooral veel mist

Ten slotte die zondagochtendrun. Mmm! Wat raad ik dat iedereen aan. Zet aanstaande zondag eens de wekker om 6 uur (of 7 uur, in ieder geval als het nog donker is!) en ga hardlopen. Opstaan is zwaar, naar buiten gaan lijkt een hel, maar eenmaal aan het hardlopen voel je je heerlijk. Moet je eens opletten wat een fijne zondag je dan hebt.

Wat betreft mijn voortgang. Ik heb de eerste vier marathonweken er al weer op zitten en aankomende week is een fijn herstelweekje. Dat betekent wat minder kilometers, rustiger tempo en een massage om weer helemaal op te laden voor het volgende blok. So stay tuned!

maandag: 14km
dinsdag: rust
woensdag: 22km
donderdag: 9km
vrijdag: 12km
zaterdag: 27km
zondag: 8km