Marathonweek 5: Rustig aan, en snel een beetje!

1, 2, 1, 2, is this mic on? Afgelopen week was het tot aan zondag letterlijk op lager volume voor mij om de week af te sluiten met het volume op 10 tijdens de Midwintermarathon in Apeldoorn. Om gelijk maar verwarring weg te nemen: de Midwintermarathon is géén marathon, maar ‘slechts’ een 25km. Daarom wel de perfecte test voor mij om te ervaren hoe ik er voor sta.

Rust en regelmaat

‘De boog kan niet altijd gespannen staan’. En zo is het met de beenspieren niet anders. Om op lange termijn vooruit te gaan is het belangrijk af en toe rust te pakken. Onder andere dit blog verteld waarom het slim is om elk trainingsblok af te sluiten met een herstelweek. De afgelopen weken heb ik intensief getraind en m’n totale volume flink opgebouwd, daarom was het nu tijd om bij te komen. Ondanks dat ik me nog goed voelde, merkte ik ook wat lichte pijntjes. Niks ernstigs, maar die herstelweek kwam op een goed moment.

Betekent een herstelweek dan lekker niks doen? Nee. Ik heb een extra rustdag gepakt, van een uitgebreide sportmassage genoten en de overige trainingen relatief rustig aan gedaan. Aan het eind van de week ging het lopen een stuk makkelijker. M’n lichaam was me dankbaar 🙂 Daardoor stond ik ook goed uitgerust aan de start in Apeldoorn. Een wedstrijd over 25km waar ik als doel had te testen hoe ik ervoor stond.

Apeldoorn en omstreken

De Midwintermarathon is een hardloopklassieker. Tot vorig jaar was er in Apeldoorn daadwerkelijk een hele marathon. Dit jaar was die vanwege matige animo geschrapt en bleven er afstanden tot 25km over. Voor mij was die 25 een prima afstand. Met een grote groep Haag-atleten vertrokken we zondagochtend al vroeg richting het Oosten. De sfeer was goed, de benen voelden goed en in Apeldoorn wachtte ons koud maar rustig weer. Prima omstandigheden voor een mooie strijd dus. Ik ging weg op een snelheid net iets harder dan marathon-tempo (ca. 4’05). In april wil ik dat tempo ook lopen in de eerste 25/30km om zo speling te hebben mocht de man met de hamer me opwachten. Dat tempo wilde ik nu lopen zonder helemaal stuk over de finish te komen en dat lukte aardig (zie finishfoto onder).

Vanaf de start was het zoeken naar het juiste tempo. Met de eerste kilometer in 3’52 ging het iets te hard, maar daarna kwam ik lekker in m’n ritme. Zonder echt diep te hoeven gaan kon ik de snelheid op 4’00 houden. Af en toe wel een pittig klimmetje waardoor de snelheid iets lager was, maar dit maakte ik (en iedereen om me heen) weer goed in de afdaling. Na een mooi stuk langs Hoog Soeren over de Veluwe liepen we terug via de grote weg. Een lange weg van ca. 10km met op het eind vooral licht dalen. Ik kon ontspannen blijven lopen en kwam uiteindelijk over de finish met het gevoel ‘ik kan zo nog wel een stukkie door’. Precies waar ik op hoopte! Uiteindelijk werd het 1.40.29 en een tempo van 4’01. Hier vind je beelden van mijn doorkomsten en mijn finish.

Als ik dit straks ook loop heb ik na 25km al een voorsprong van 3 minuten op m’n geplande schema. Mocht het dan onverhoopt slechter gaan na de 30km kan het tempo flink dalen omdat ik die speling heb. Dat is een lekker idee. Ook deze test in Apeldoorn is dus zeker geslaagd. Nu weer lekker door trainen en op naar het volgende testmoment!

maandag: 10km
dinsdag: rust
woensdag: 15km
donderdag: rust
vrijdag: 11km
zaterdag: 6km
zondag: 4km + 25km

totaal: 71km