Marathonweek 6: Dalen en pieken

Oef, alweer het verslag van week 6! Nog maar tien weken en dan is het zover, dan is het marathon-day. ‘Gelukkig is het nog niet zo ver’ dacht ik aan het begin van de week. Maar ik eindigde de week met ‘laat die marathon maar komen’. Het kan verkeren in het het leven van een hardloper…

De eerste gemiste training

Vorige week was het op zondag 25km in Apeldoorn. Die gingen soepel en dus dacht ik lekker door te kunnen trainen. Na een herstelloopje op maandag ging ik dinsdag vol goede moed op pad voor een tempotraining. Maar die viel zwaar. Ik moest veel te hard werken om m’n tempo’s te draaien en bij de rust stukken voelde m’n hartslag veel te hoog. Kortom, het ging niet. En ik wilde het niet toe te geven, maar misschien was het gewoon net iets te veel van het goede. De volgende dag had ik een duurloop gepland. Ik ging al weg met het idee ‘als het niet goed voelt draai ik om’. Want overtraining is namelijk wel het laatste dat ik nu wil hebben. En het ging inderdaad niet en dus was ik na 3km alweer terug. Frustrerend! Gedachten als ‘ik mag geen training missen’ en ‘nu kun je het wel vergeten’ gingen door m’n hoofd. Toch wist ik stiekem dat nu rust pakken het beste was wat ik kon doen.

Na regen komt een overwinning

Dus pakte ik m’n rust. Zowel woensdag als donderdag deed ik verder even niets. Niet hardlopen, geen krachttraining. Gewoon herstel. Dat voelde goed en vrijdag wist ik dat het een goede keuze was geweest. Die dag ging ik namelijk voor een lange duurloop: 34km. M’n op eennalangste duurloop. Ik had een mooie tocht uitgestippeld en met m’n nieuwe ‘hydration pack’ (review volgt) ging op pad. Het voelde weer lekker en de kilometers ging weer vanzelf. Uiteindelijk heerlijk gelopen door Meijendel, via Wassenaar en over een wit besneeuwd landgoed de Horsten. Precies 34km op de teller met daarin 4 x 3km op marathon-tempo. Bam!

Kopgroep halverwege bij de Kopjesloop 10km

Misschien vraag je je af waarom ik m’n duurloop op vrijdag deed en niet gewoon in het weekend. Nou, ik had me in m’n hoofd gehaald om op zondag ook nog een 10km wedstrijd te lopen. Ik wilde namelijk presteren in het 1 van de 4 klassement waarin ik de vorige wedstrijd won. Zaterdag nog wel wat spierpijn en dus flink gerekt en ge-zelf-masseerd. Zondag best fris aan de start. Het verslag van de wedstrijd en de bijbehorende prachtige teamprestatie heb je al kunnen lezen. Het werd dus een eerste plaats en opnieuw een ’35-er’ op de klokken. Mooie overwinning en dus ga ik lekker in het klassement. Nog één wedstrijd te gaan.. Daarnaast was het vooral een overwinning dat ik na zo’n 34km 48uur later alweer zo fris aan de start stond en zo hard kon lopen!

De week begon dus in mineur, maar eindigde weer helemaal met het goede gevoel! Ook voor komende week weer mogelijkheden voor een hardloophoogtepunt. Aankomend weekend namelijk met een paar teamgenoten naar Barcelona om daar de ‘halve van’ te lopen. En met de geplande 16 graden kan ik daar ook nog eens wat extra vitamine D meepakken!

maandag: 9km
dinsdag: 14km
woensdag: 3km
donderdag: rust
vrijdag: 34km
zaterdag: 5km
zondag: 4km + 10km

totaal: 79km