Review: Losse Veter vs. Runner’s World

Onlangs introduceerde hardloopwebsite Losse Veter haar eerste tijdschrift. Geprint welteverstaan. Nou valt bij mij iedere maand Runner’s World op de mat. Zoals jullie weten vergelijk ik graag alles. Daarom zet ik vandaag de twee tijdschriften naast elkaar. Welke heeft, naar mijn mening, de beste inhoud en moet de fanatieke hardloper dus zeker in huis halen?

Losse Veter vs. Runners World

Lees je nog tijdschriften?

Tijdschriften zijn misschien een beetje ouderwets. De meeste informatie pluk je als hardloper gewoon van het internet. Toch ben ik nog erg fan van geprinte media. Hier is vaak de ruimte om net wat dieper op de onderwerpen in te gaan (zonder dat het saai wordt). Je leest er de verhalen die online niet verteld worden, omdat de redacteuren er net wat meer ‘effort’ in steken dan de gemiddelde blogger.

Losse Veter vs. Runner’s World

Zo moeten ze ook gedacht hebben bij Losse Veter. Al jaren één van de meest toonaangevende hardloopwebsites in Nederland. Ze brengen nieuws en bieden interessante artikelen. Dan verwacht je niet zomaar een tijdschrift. Of toch wel? Bij Losse Veter zijn ze lekker tegendraads en geloven ze dat er altijd ruimte is voor een goed idee. En zo was daar de eerste geprinte variant!

Bij Runner’s World is het verhaal precies andersom. Bijna 50 jaar geleden begon het blad als Distance Running News in de garage van een 17-jarige Amerikaanse jongen, die wilde weten hoe hij moest trainen voor een marathon. Inmiddels wordt de titel in 18 landen verkocht en is Runner’s World uitgegroeid tot, naar eigen zeggen, een gemeenschap van sporters met een gedeelde passie. Daar is in de loop van de jaren ook een website uit voortgekomen.

Net zoals bij hardlopen kan er maar één de beste zijn. En wat is er toepasselijker dan twee virtuele hardloopkemphanen vergelijken aan de hand van een marathon.

1. In het startvak

Voorbereiding associeer ik met de aantrekkelijkheid van het blad zonder dat je het gelezen hebt. Wie is er het meest klaar voor om te vlammen? En wie kies je puur op basis van de looks als favoriet?

Losse Veter Runnerworld voorkant

De voorkant van Losse Veter (september 2014) en Runner’s World (oktober 2014)

Voor mij is dat overduidelijk Runner’s World. Met flitsende kleuren, grote koppen en interessante onderwerpen trekken ze mijn aandacht. Losse Veter heeft hier duidelijk nog wat te winnen. Hoewel niet te veel poeha ook wel verfrissend is, valt je oog niet direct op Losse Veter als je langs het schap loopt.

Conclusie: Runner’s World loopt bij de start 2 minuten uit.

2. De eerste kilometers

Deze strijd is redelijk gelijk in de eerste kilometers (lees: bladzijden). Beide hebben moeite om in het ritme te komen. Losse Veter begint met artikelen over Evy (van de hardloopapp), een moeilijk te lezen column en een stuk over Mindful Running. Best interessant, maar dit zijn nog niet de artikelen die mij vertellen hoe ik slimmer kan hardlopen. Een iets minder moeizame start voor Runner’s World, maar ze beginnen dan ook iets rustiger. Korte, luchtige stukjes over een mooie hardlooproute, de hardloopmotivatie van blogster Andrea en een kleine geschiedenisles.

Conclusie: de eerste kilometers leggen ze in dezelfde snelheid af.

3. Halverwege de race

Er ontvouwt zich een mooie race. Losse Veter komt aardig in het ritme, met grote foto’s afgewisseld door artikelen met diepgang. Met name het artikel over koolhydraten is erg interessant voor de hardloper. Vooral omdat het wat meer de diepte in gaat en je dus zowaar een beetje begrijpt hoe het nou zit met energie in je lichaam. Runner’s World doet wat ze van ze gewend zijn. Veel, heel veel content die je in een razend tempo door de bladzijden trekt. Goede tips om te trainen, aansprekende namen (Erben Wennemars en de broertjes Borlee) die vertellen over hun hardloopleven en allerlei ins en outs over trailrunning. Je kan goed merken dat zij ervaren zijn. Iedere bladzijde trekt je met snelle kopjes en veel kleuren. Dit gaat wat mij betreft wel ten koste van de diepgang. Daarnaast is het, voor de trouwe lezer, wel heel veel van hetzelfde in vergelijking met eerdere edities. Ik wil weten wáárom ik m’n core moet verbeteren en hoe ik dat kan integreren in m’n trainingsschema.

Conclusie: Losse Veter loopt een minuutje in.

4. De zware laatste kilometers

Nu komt het er op aan. Wie beschikt er over de langste adem en heeft nog ruimte voor een eindsprint. Beide verteren ze de laatste kilometers goed. De artikelen worden beter naarmate de finish dichterbij komt. Bij Losse Veter is het alleen wel een beetje hollen of stilstaan. Af en toe lijkt het vooral opvulling met 10(!) bladzijden op rij over hardloopmode. Maar de artikelen over intervaltraining en het gevaar van eenzijdige beweging zijn de betere artikelen die ik de afgelopen tijd over hardlopen heb gelezen. Runner’s World gaat steady door, hoewel 4 bladzijden over reeprecepten en 10 (versus 6 bij Losse Veter) over aanstaande wedstrijden wat veel van het goede zijn. De special over de Dam-tot-Dam en de zoektocht naar ‘de mooiste race van de wereld’ zijn wel vermakelijk. Toch mis je ook hier wel weer de diepgang.

Conclusie: Losse Veter loopt opnieuw in en loopt nu naast Runner’s World.

5. Finish

De tweede kemphanen finishen dus gelijk. Losse Veter met een negatieve split (voor de niet-hardlopers: dat is positief) en Runner’s World met een beetje verval. Beide hebben ze nu sterke momenten gehad, maar met wat voor gevoel blijf ik als lezer achter na het lezen? Bij Losse Veter onthoud ik met name de artikelen met diepgang en de stoere foto’s. Ze hebben me verrast in hun eerste ‘race’ en ik ben dan ook erg benieuwd wat ze nog meer kunnen. Talent hebben ze zeker. Bij ‘oude rot in het vak’ Runner’s World heb ik gekregen wat ik verwachtte. Veel snelle stukjes die me prikkelen om weer slimmer te gaan trainen en heel veel inspiratie voor m’n bucket list.

Conclusie: Twee verschillende tijdschriften met verschillende talenten.

6. De statistieken en het eindoordeel

Uiteraard kijk ik ook nog naar de cijfers. Wat krijg je voor je geld en hoe ziet de vergelijking er dan uit. Zeg maar een correctie op basis van leeftijdscategorieën.

Statistiek Losse Veter Runner’s World
Prijs € 4,99 € 5,50
Bladzijden content (zonder advertenties/inhoudsopgave/agenda 78 76
Waarvan beeldvullende foto’s 22 14
Netto content (zonder beeldvullende foto’s) 56 62
Artikelen van 3 blz. of meer 6 6

Weinig grote verschillen hier. Je betaalt voor Runner’s World iets meer maar krijgt er ook iets meer netto content voor terug (62 om 56 bladzijdes). Ook het aantal artikelen waar je diepgang kunt verwachten is gelijk. Toch zit daar wel het grote verschil. Waar in Runner’s World de grote artikelen allemaal over persoonlijke verhalen gaan, heeft Losse Veter in twee artikelen ook ruimte voor de wetenschap achter het onderwerp. Ze proberen de lezer hiermee echt wat te leren en hun slogan ‘voor de loper met inhoud’ gaat daar wat mij betreft dan ook zeker op.

Uiteindelijk is het natuurlijk een persoonlijke keuze. Wil je snelle, korte stukjes en persoonlijke verhalen die je motiveren om hard te (blijven) lopen, neem dan Runner’s World. Wil je ook iets ingewikkeldere kost die je helpt de volgende stap te zetten in je hardloopprestaties ga dan voor Losse Veter.

Persoonlijk geef ik voor nu de voorkeur aan Losse Veter, juiste vanwege de diepgang die bij Runner’s World ontbreekt. Máár! Voor Losse Veter was dit de eerste editie, ze hebben het verrassingselement daarom nog mee! Dus laat maar zien wat jullie nog meer in petto hebben Losse Veter en blijf me verrassen met mooie artikelen.


Vond je deze post leuk om te lezen? Like Heelhardlopen op Facebook en blijf op de hoogte van nieuwe posts, extra foto's en winacties:



Of volg me via: Follow

Reageer

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Connect!